sensiz geçen günler,susuz yaz günleri yaşayan çorak araziye çevirdi bütün şehri..ve anılar,duvarlara düşen gölgeler gibi ardımdan gelirken,sonsuza varacakmış gibi bu keder..solgun hayallere düşen keder ve ıslak dokunuşlarıyla yağmurların altında kendine gelemeyen fidanlar..
çok fena bir gün,bir telaş pür telaşlı bir gün saki... bir aydır adı seslendirilmeyen ,ama tüketilip bitirilemeyen biri ile yapılabilecek üç bin altı yüz saniyenin hemen bitişi,kapanan telefonun elden düşmemesi ve sessizlik yine..
sonlar hep acıtır, hep zordur...
YanıtlaSil